وحید اکبری متخصص و کارشناس ارشد روانشناس بالینی در خصوص سلامت روان اظهار کرد: عزت نفس که در تمام دوره های زندگی به آن نیاز داریم و نبودش سبب اختلالات مختلف می‌شود با پیوندهای عاطفی به‌ وجود می‌آید که رشد دلبستگی، بالاترین درجه‌ی آن است.

وی در خصوص دلبستگی  کودک به مادر گفت: برخلاف باور عمومی، چسبيدن كودک به مادر به‌ خاطر يادگيری و حتی نياز به غذا و تامين سلامت جسمی نیست، بلكه به‌ دلیل امنيت روانی است كه چنين رابطه‌ی سرشار از صميميت به‌ وجود می‌آید و به‌ همین خاطر كودكان هنگام جدايی از مادرشان، شدیداً آشفته و مضطرب می‌شوند.

اکبری با اشاره به اینکه كيفيتِ دلبستگی در کودک براساس ارتباط او با والدینشان شکل می‌گیرد، مطرح کرد: بزرگسالانی كه خودشان تجربیات ناخوشایندی در دوران کودکی داشته‌اند با این‌که محكوم نيستند والدين بی‌عاطفه‌ای شوند، اما اتفاقات ناگوار دوران کودکی یا کمبود محبت در گذشته، بر نحوه‌ تربیت فرزندانشان، تأثیر منفی می‌گذارد؛ مگر این‌که در پی درمان و به‌دست‌ آوردن آگاهی لازم باشند.

این روانشناس بیان کرد: دلبستگی باعث شکل گیری شخصیت، توانایی مقابله با موقعیت های پر استرس و حتی برقراری روابط سالم می‌شود و از آن‌طرف، محروميت جدی از مراقبت و توجه‌ی مادر، موجب پرورش فردی بی‌عاطفه و مضطرب، همراه با روابط سطحی خواهد شد.

اکبری با بیان اینکه امنیت هسته ی نظام دلبستگی نام گرفته است، تصریح کرد: رابطه با فردی كه دلبسته‌ی او هستیم و به ما پاسخ می‌دهد، موجب اعتمادبه‌نفس در فرد می‌شود. اگر کسی چنين امنيت و آرامشی را به دست آورد، می‌تواند در مسيری كه توسط طرف‌ مقابل فراهم کرده است، گام بردارد و با امیدواری آینده‌ی خویش را در روشنایی طی کند.