براساس ماده ۲۵ قانون کار هیچ یک از طرفین (کارگر یا کارفرما) به تنهایی نمی‌توانند قرارداد کار را فسخ کنند.

چنانچه فسخ قرارداد کار از ناحیه کارفرما باشد، کارگر حق دارد جهت احقاق حق در مراجع حل اختلاف طرح دعوی کند.

اگر فسخ قرارداد کار از ناحیه کارگر باشد، ترک کار تلقی می‌شود و در صورت طرح شکایت کارگر از کارفرما در مراجع حل اختلاف، کارگر مستحق بازگشت به کار نیست و صرفا محق به دریافت سنوات پایان کار به استناد دادنامه شماره ۷۲۵ الی ۷۲۶ مورخ ۹۶/۸/۲ هیات عمومی دیوان عدالت اداری خواهد بود.

گفتنی است؛ تشخیص ترک کار کارگر با مراجع حل اختلاف است.

چنانچه کارگر ترک کار کند و به موجب آن خسارات مادی و معنوی به کارفرما وارد کرده باشد، در صورت احراز ترک کار توسط مراجع حل اختلاف، کارفرما می‌تواند جهت استیفای آن در مراجع دادگستری علیه کارگر طرح شکایت کند و مراجع حل اختلاف در این موضوع (خسارات) صالح به رسیدگی نمی‌باشند.

بدیهی است کارگرانی که مبادرت به ترک کار می‌کنند، نظر به اینکه بیکاری آنان ارادی است، بنابراین مستند به ماده ۲ قانون بیمه بیکاری، مشمول برخورداری از مزایای حمایتی بیمه بیکاری نخواهند شد.