اگر چنین اتفاقی بیافتد چین هم ساکت نخواهد نشست و به رقابت با آمریکا خواهد پرداخت در نتیجه هر گونه واکنش چین به این اقدام تحریک آمیز آمریکا می‌تواند به هند و پاکستان مجهز به سلاح هسته‌ای نیز کشیده شود.
در صورتی که پیمان موشکی به دلیل خروج آمریکا از آن نقض شود، واشنگتن و مسکو آزاد خواهند بود که موشک‌های بیشتری را در مناطق مورد نظر خود مستقر کنند. این موضوع زیاد برای اتحادیه اروپا خوشایند نخواهد بود چرا که بخشی از کشورهای این اتحادیه در نزدیکی روسیه قرار دارند. اما چیزی که کمتر از آن بحثی به میان آمده تاثیر تصمیم ترامپ بر قاره آسیاست.
بیشتر بخوانید:
به عقیده کارشناسان مسائل استراتژیک چین به عنوان یک تولید کننده و وارد کننده بزرگ سلاح یکی از فاکتورهای مهم در تصمیم ترامپ برای خروج از (INF) است. کاخ سفید از دیر باز نگران تولید گسترده موشک در چین و نظامی سازی دریای جنوبی چین بوده است.
سی. راجا موهان از پژوهشگران اندیشکده کارنگی هند در یادداشتی نوشت: از نظر آمریکا موشک‌های چین تهدیدی برای کشتی های نیروی دریایی واشنگتن در غرب اقیانوسیه و پایگاه های نظامی آمریکا در نزدیکی آن (اوکیناوا) است اما به دلیل وجود پیمان موشکی، استقرار نیروهای موشکی در آسیا محدود شده است.
وی افزود: به همین دلیل است که جنگ طلبانی مانند جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا از خروج از پیمان موشکی حمایت می‌کنند. برای آنها پیمان موشکی ایده بدی است چرا که چین و کره شمالی را برای تضعیف امنیت آمریکا و همپیمانان آن در آسیا آزاد می‌گذارد.
ترامپ تمایل خود برای پیوستن چین به پیمان موشکی را ابراز کرده اما دولت شی جین پینگ رئیس جمهور چین نشان داده تمایلی به این موضوع ندارد.
این پیمان در دسامبر سال 1987 بین رونالد ریگان، رئیس‌جمهور آمریکا و میخائیل گورباچف، دبیر کل حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی به امضا رسید. پیمان مزبور ایالات متحده و اتحاد شوروی را از داشتن، آزمایش کردن و مستقر کردن موشک‌های کروز و بالستیک زمین‌پایه با بُرد بین 500 تا 5500 کیلومتر (300 تا 3400 مایل) منع می‌کند.
در INF نوع کلاهک و هسته‌ای بودن یا نبودن آن اهمیت ندارد و همه موشک‌های قرار گرفته در دامنه بُرد مزبور را شامل می‌شود. از سوی دیگر، مسکو و واشنگتن در هر نقطه‌ای از جهان از استقرار و استفاده از چنین موشک‌هایی منع شده‌اند نه فقط اروپا. اما به هر حال، پیمان مزبور صرفا موشک‌های زمین‌پایه را دربرمی‌گیرد بنابراین دو طرف در استفاده از موشک‌های هواپایه و دریاپایه آزادند.
پیمان موشکی در ابتدا تنها بین شوروی و آمریکا منعقد شد اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، برخی از کشورهایی که از این اتحادیه جدا شده بودند در کنار آمریکا و روسیه در INF قرار گرفتند از جمله بلاروس، قزاقستان و اوکراین.