به گزارش خبرنگار قضایی خبرگزاری فارس، در ادامه جلسه دادگاه توسلی متهم ردیف سوم پرونده گفت: وقتی که بانک را فروختیم من رفتم مصاحبه کردم و گفتم من مسئولیت پولی بانکی نیستم.

وی ادامه داد: ما استعلام کردیم و گفتند ادامه بدهید. وقتی هیأت انتظامی بانک مرکزی ما را محکوم کرد ابتدا 15 نفر بودیم که آقای بخشایش مادام العمر بودند.من  به آقای تهران فر گفتم بانک مشکل پیدا می‌کند و گفتم شما تا ننویسید من نمی‌توانم بروم و گفتند شما بروید تا نامه بنویسند.

توسلی گفت:هیأت بانک مرکزی وظیفه‌اش نظارت بر بانک‌هاست چرا وظیفه اش را انجام نداد؟ ما وقتی رفتیم بانک در برج 2 سال 90 که در آن موقع 5 شرکت‌ شهرداری از بانک سرمایه تسهیلات گرفتند ما این 3 هزار میلیارد را وصول کردیم که سخت ترین آن شرکت‌های شهرداری بود که من خودم شخصا وصول کردم امروز تنها بانکی که به شهرداری بدهکار نیست بانک سرمایه است. بعد از ما کسی دنبال وصول نرفته است.

من هنوز هم اعتماد دارم به هیأت مدیره‌ای که بودم. آنجاهایی که من اطلاع پیدا می‌کردم امضا نمی‌کردم. همین آقای قنبری در آسانسور به من گفت این ضمانتنامه مدارکش کامل نیست و من امضا نکردم. من تا روزی که رفتم بازپرسی فهمیدم هدایتی در بانک است. سال 90 هدایتی را ممنوع المعامله کردیم. نه من او را دیدم و  نه او من را. در ارتباط با بحث ضمانتانامه‌ها یکی از دوستانمان وکیل امور دام بود که گفت ضمانتنامه میخواهم و بانک موافقت نمی‌کند.

توسلی گفت: ما ارکانی که در بانک هستند فرایند اعتباری را باید طی کنند. اول کارشناس شعبه که خیلی نقش دارد و گزارش اولیه را می‌دهد.اینها روالی دارد که بعدا کمیته اعتباری بعد شعبه بعدا هیأت مدیره می‌شود. خود رئیس شعبه که کمیته اعتباری نمی‌توانست دفاع کند، خود رئیس می‌آمد و از آن دفاع می‌کرد.

انتهای پیام/