به گزارش گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس، پژوهشگران دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر به پیاده سازی نرم افزاری برای مسیر یابی در ایستگاه‌های راه آهن دست یافتند که با اضافه کردن قابلیت صوتی در آن، نابینایان از این نرم افزار می‌توانند برای مسیر یابی بهره مند شوند.

محمدامین سهرابی از برگزیدگان چهارمین دوره جایزه نوآوری و تحقیقات اتحادیه بین‌المللی راه‌آهن‌ها (UIC) طراحی اپلیکیشن برای مسیریابی در ایستگاه‌های شلوغ و خیلی بزرگ راه‌آهن‌را از دستاوردهای تحقیقاتی خود نام برد و گفت: معمولا افراد در اماکن شلوغ و بزرگ نمی‌توانند مسیر خود را ادامه دهند و یا گم می‌شوند بنابراین طراحی سیستمی برای هدایت این افراد بسیار ضروری است.

وی با بیان اینکه عملکرد این اپلیکیشن برنامه مسیریابی ویز (WAZE) است، خاطر نشان کرد: بخشی به نام "واقعیت افزوده" به این برنامه کاربردی اضافه شد به صورتی که با استفاده از دوربین گوشی همراه مسیر مورد نظر فرد نشان داده می‌شود. این برنامه کاربردی در بسیاری از اماکن کاربرد دارد به عنوان مثال در بیمارستان‌ها که یکسری خطوط راهنما با رنگ‌های مختلف بر روی زمین کشیده شده است با استفاده از این نرم افزار می‌توان مسیر مورد نظر را پیدا کرد. البته در ایستگاه‌های راه آهن، خطی روی زمین نیست اما با استفاده از دوربین و این برنامه، یکسری خط روی زمین فرض می‌شود که اگر این خطوط دنبال شوند، فرد به‌درستی به مقصد خود می‌رسد.

سهرابی با بیان اینکه اگر ۸۰ خط در ایستگاه‌های راه آهن وجود داشته باشد، این برنامه شخص را تا سکو و واگن موردنظر راهنمایی می‌کند، یادآور شد: همچنین امکانات دیگری مانند نقاط مختلف ایستگاه از رستوران تا اطلاعات و انتظامات در این اپلیکشین مشخص است و فرد با به کار گیری آنها می‌تواند به‌راحتی به مقصد برسد.

مجری طرح ارتباط صوتی را از جمله ویژگی‌های این برنامه کاربردی نام برد و اظهار کرد: از این طریق مسیریابی برای نابینایان تسهیل می‌شود. فرد نابینا با استفاده از مسیریابی صوتی می‌تواند به مقصد برسد.

به گفته وی نابینایان با اسکن کردن بلیت خود و یا خواندن کد بلیت، اپلیکیشن اقدام به شناسایی و تایید این کد می‌کند و از این طریق مسیر در ایستگاه راه‌آهن را به قرد نابینا ارائه می دهد.

این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه در این برنامه کاربردی از GPS (مکان‌یاب جهانی) استفاده ‌شده است، ادامه داد: از آنجایی که GPS در مکان‌های بسته نمی‌تواند آدرس‌دهی کند، از سیستمی دیگر بنام (LPS) یا مکان یاب محلی استفاده شد که برای این منظور تعدادی سخت‌افزار در ایستگاه نصب می‌شود تا هم سرعت پردازش مسیر و هم دقت آن تا حد نیم‌متر افزایش یابد و خطایی نداشته باشد.

این طرح به راهنمایی فریدون مقدس‌نژاد عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و خانم کریمی از پژوهشگران برتر اجرایی شده است.

انتهای پیام/