در معماری بنا ظریفکاری‌هایی می‌بینید که ارزش تاریخی بنا را به نمایش می‌گذارد. برای دسترسی به کف حمام باید چند پله از درب ورودی گذر کنید. اولین چیزی که نظر هر بیننده‌ای را جلب می‌کند، طاق‌های گنبدی شکلی است که با آجر به زیبایی روی بنا ایجاد شده است.

بر روی گنبدها، روزنه‌هایی قرار دارد که به نظر می‌آید علاوه بر تامین نور داخل حمام، جهت زیبایی بخشیدن به بنا نیز از آن‌ها استفاده می‌شده است. این روزنه‌ها به قدر دقیق روی گنبدها قرار گرفته‌اند که نور از آن‌ها بتواند در تمام قسمت‌ها پخش شود و روشنایی حمام را به طور کامل تامین کنند.

این حمام به مانند تمامی حمام‌های هم دوره‌ی خود، شامل بخش‌های رختکن، گرمخانه، شاه نشین و محل شستشو است. طاقچه‌های حفره مانندی در کنار حوض و رختکن نیز قرار دارد که می‌توان استنباط کرد از آنها به عنوان محلی جهت گذاشتن کفش‌های مراجعین استفاده می‌شده است. مصالح به کار رفته در بنا نیز آجر و ملات گل و آهک است. این اثر در تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۸۰ با شماره‌ی ثبت ۳۷۹۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده شده است اما کمتر کسی از وجود این بنا و ارزش تاریخی آن باخبر است.