سیستم پایه آن‌ها ۵-۳-۲ بود که نسبت به حالات بازی تغییر می‌کرد. سعی می‌کردند با برگشت دو پیستون چپ و راست یا همان هافبک‌ها کناری خودشان پنج دفاع بشوند و کنارهها را ببندند و با ۴ یا ۳ نفر کل عرض خط میانی را پوشش می‌دادند. قطری‌ها سعی می‌کردند با ۳ دفاع مرکزی کار خود را پیش ببرند. من مطمئن هستم آن‌ها بسیار عالی بازی ایران و ژاپن را آنالیز کرده بودند و با اتخاذ سیستم مناسب هم کنارهها و هم عمق دفاع را با تراکم زیاد بر روی ژاپن ببندند؛ درست اشتباهی که ایران انجام داد. شاگردان فلیکس سانچز در دفاع با تغییر به سیستم ۴-۵-۱ یا ۵-۳-۲ رو می‌آوردند و بسیار خوب ژاپن را آنالیز کرده بودند. من تا دقیقه ۶۵ از اعتماد به نفس دفاع قطر و حفظ شدنشان سورپزایز شدم. آن‌ها از فاصله ۳۵ متری جلوی خط دروازه دفاع خود را شروع می‌کردند و حفظ فاصلشون در عرض و طول بین المللی بود. اگر عفیف و معز علی به خط دفاع می‌رسیدند که با ۴ نفر و اگر این اتفاق رخ نمی‌داد با ۳ نفر عرض دفاع را پوشش می‌دادند.
بیشتر بخوانید:
علت اصلی قهرمانی قطر چه بود؟/ عنابی‌ها آماده جهشی دیگر در تاریخ فوتبال!
وی در ادامه گفت: در دفاع هم خیلی از مواقع ۴ نفر می‌شدند و یکی از هافبک‌های میانی آن‌ها جلوتر از خط دفاع کار خود را شروع می‌کرد. چهار نفر دیگر هم بر روی خط میانی کار دفاع را انجام می‌دادند. در این مواقع افراد بیشتری را در حمله داشتند و در باکس ۱۸ قدم همیشه تعداد نفرات زیادی داشتند و سعی می‌کردند سه دفاع میانی خود را همیشه نگه دارند. به دلیل اینکه ژاپن هم از کنارهها و در توپ عمقی خطرناک بود. دقیقه ۴۲ بازی نمونه خوبی برای درستی استفاده از این سیستم است. آن‌ها اگر دو دفاع میانی داشتند موقعیت خطرناک ژاپنی‌ها در همین دقیقه به گل تبدیل میشد.
امیدیان سخنان خود را این گونه ادامه داد: قهرمان آسیا در انتقال توپ بسیار عالی عمل کرد. تا دقیقه ۶۵ که دفاع آن‌ها به عقب رفت و اگر تعویض هوشمندانه سرمربی آن‌ها نبود احتمال دریافت گل مساوی نیز وجود داشت. دقایق ۶۰ تا ۷۵ که بوضیاف را به زمین آورد، فکر می‌کنم عقب نشستند و خیلی خطرناک شد و ژآپن با ۴ بازیکن به قطر حمله کرد. به اعتقادم بوعلام خوخی بهترین مهره دفاعی قطر بود که با آسیب دیدنش دفاع قطر آشفته شد. تا زمانی که خوخی حضور داشت با حضور به موقع حملات عمقی و هم‌چنین کناره‌های ژاپن خنثی میشد اما با مصدومیتش شماره ۱۵ به جای او آمد و گلی هم که دریافت کردند به علت اشتباه همین بازیکن بود.
مربی سپاهان در پایان نیز گفت: به طور کلی قطر ترکیبی از السد و الدحیل بود. سبک بازی آن‌ها نزدیک به این دو باشگاه بود. تیمی که در چهار بازی پایانی سیستم خود را تغییر داد و از دو سیستم استفاده کرد. دو مهره خیلی خوب و کلیدی داشتند. بوعلام خوخی و حسن الهیدوس در این مسابقات در ۳ پست بازی کردند. خوخی به عنوان هافبک میانی شناخته می‌شود اما در فینال دفاع بود و هیدوس که مهاجم است در خط میانی به کار گرفته شد. به نظرم بازیسازی و حفظ توپ آن‌ها فوق العاده بود و به خوبی توانستند از دو دفاع کناری در خط حمله استفاده کنند. الگو آن‌ها جام جهانی بود. پارامترهای جام جهانی را برای قهرمانی در نظر گرفتند و با برنامه آمدند. آن‌ها تیم بسیار بزرگی هستند که فینال و نیمه نهایی را با بردهای پر گل پشت سر گذاشتند و با بیشترین گل زده و کمترین گل خورده با شایستگی به مقام قهرمانی دست یافتند.