به گزارش مشرق، «سعدالله زارعی» کارشناس ارشد مسائل منطقه، در کانال تلگرامی خود نوشت:
خواب بازگشت به دوره اوباما بدون آنکه بگویند در آن دوره که او گفت اگر زورم می‌رسید پیچ و مهره هسته‌ای ایران را هم بر جای نمی‌گذاشتم، چه نصیب مان شد حداکثر این بود که برجام و تحریم‌ها - با بهانه‌هایی دیگر - بر جای می‌ماندند. حالا برجام رفته تحریم مانده است یعنی امریکای عریان - بی آبرو - در برابر امریکای حق به جانب. کدام برای ما بهتر است؟
حالا پس از مواضع صریح و علنی رهبری این تمناهای رابطه با همین آمریکا، به نفع ماست یا نشانه - البته نادرست - این است که رهبری که می‌گوید اعتماد نکنید در حال شوخی با مردم است؟
بیشتر بخوانید:
ترامپ، بن‌بست تهدید ایران
تغییر نحوه مواجهه مقاومت با تجاوزات اسرائیل به سوریه
اخراج آمریکا از دایره قدرت
موضع دو گانه دستگاه سیاست خارجی و رهبری، آیا به نفع کشور است؟ ایا به نفع وزارت خارجه ماست؟ یا اینکه دستگاه سیاست خارجی ما را در دنیا متعلق به یک جناح از جمهوری اسلامی معرفی می‌کند و در داخل از اعتبار آن به عنوان دستگاهی ملی می کاهد؟ مگر نه اینکه این قاعده است که سیاست خارجی دنباله سیاست داخلی هر کشور است؟ آیا ما یک استثنا هستیم؟!
آیا باید جوری حرف بزنیم که در بهترین حالت، دوستان و دشمنان ما بگویند همواره در زیر کاسه ایران نیم کاسه دیگری وجود دارد و نباید به مواضع اعلامی اش اعتنا کرد؟