بگذارید کودک بمانند، کودکانی که باید بچگی کنند، اما پدر و مادران با سرمایه گذاری بر روی آن‌ها در فضای مجازی بیشتر آن‌ها را با سمت انزوا می‌برند.
سوگل دانایی - ابتدا پربیننده‌ترین ویدیو شبکه‌های مجازی شد، ویدیویی پسر بچه‌ای که بدنسازی می‌کرد و عضلات دست و پایش را به رخ دوربین‌ها می‌کشید. بعد پدر و مادران دیگر را به این فکر انداخت که ورزش را سرلوحه کار کودکانشان کنند و بعد همه چیز اینقدر جدی شد که هر پدر و مادری به این فکر افتاد که چه قدر خوب می‌شد که اگر فرزندان از هر طریقی می‌توانست در سن کم به شهرت برسد، به شهرتی که خودمان نرسیدیم و او می‌تواند در سن کم، دارنده آن باشد!
فضای مجازی اندک اندک پر شد از کودکانی که با زبان شکسته بسته کودکانه، حرف می‌زدند و پر شد از تصدق رفتن کاربرانی که ادعا می‌کردند این کودکان با استعدادند. اما واقعا این کودکان چه قدر با استعداد بودند و این به به و چه چه ها چه قدر در آینده آن‌ها تاثیر داشت؟
آیا این مصداق خشونت است یا نه؟
جامعه شناسان می‌گویند تبدیل کردن کودکان به سلبریتی در فضای مجازی می‌تواند مصداق بارز خشونت علیه آن‌ها باشد، خشونتی که البته از جانب بسیاری از خانواده‌ها پذیرفته نیست. آن‌ها معتقدند که اختیار کودکان را دارند و قرار نیست برای هرچیزی از آن‌ها نظرخواهی کنند. اما این ماجرا فقط به ابعاد جامعه شناسی مربوط نمی‌شود.
ابعاد روانی این ماجرا چیست؟
ایجاد اعتماد به نفس کاذب، انزوا در آینده و دور شدن از کودکی، تبعات به شهرت رسیدن زودهنگام کودکان در فضاهایی مانند اینستاگرام است. سهیل رضایی، روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبر فوری درباره می‌گوید: تزریق بیجای اعتماد به نفس در کودکان و در معرض دید قرار دادن این کودکان، قطعا در آینده آن‌ها تاثیر مثبتی ندارد.
سهیل رضایی همچنین اشاره می‌کند: پدر و مادران امروزی اغلب کودکی کردن را از فرزندانشان دریغ می‌کنند، آن‌ها را مانند آدم بررگ‌ها تربیت می‌کند، من حتی با اینکه دختری هفت ساله شاهنامه فردوسی از بر باشد هم مخالفم، کودک باید بازی کند، سرگرمی کودکانه داشته باشد چون آن مناسب سن اوست.
این روانشناس همچنین تاکید می‌کند: با این روش مطرح کردن به او القا می‌کنیم که او همیشه در معرض توجه همگان است درصورتی که زندگی حقیقی اینگونه نیست و او با این مهارت‌ها احتمالا در آینده اینقدر مطرح نباشد.
رضایی همچنین اضافه می‌کند: غیر از بحث اعتماد به نفس، باید این را هم ذر نظر گرفت که شاید کودک در آینده اصلا تمایلی به پخش تصاویر خود نداشته باشد.
این روانشناس اضافه می‌کند: وقتی کودک را تبدیل به سلبریتی می‌کنیم او بیرون از خودش رشد می‌کند، دایم به این فکر می‌کند که چگونه باید هیجان انگیز باشد، دغدغه‌‌ای که برای سن او نیست.
ابعاد حقوقی هم دارد؟
لایحه حمایت از حقوق و کودک و نوجوان در راستای همین عدم انتشار تصاویر کودکان زیر هجده سال منتشر شده است. تصاویر افرادی که احتمالا مانند بزرگسالان توانایی دفاع از خود در معرکه‌های مختلف را ندارند. در این طرح بیشتر به جرم انگاری این مساله و البته به انتشار تصاویر کودکان در هنگام وقوع جرم اشاره دارد و باید دید قانونگذار باتوجه به همگانی شدن این مساله، چه راهکاری باید در پیش گیرد.