ایشان در بخشهایی از این بیانیه فرمودند: « مهمترین ظرفیّت امیدبخش کشور، نیروی انسانی مستعد و کارآمد با زیربنای عمیق و اصیل ایمانی و دینی است. جمعیّت جوان زیر ۴۰ سال که بخش مهمّی از آن نتیجهی موج جمعیّتی ایجادشده در دههی ۶۰ است، فرصت ارزشمندی برای کشور است. ۳۶ میلیون نفر در سنین میانهی ۱۵ و ۴۰ سالگی، نزدیک به ۱۴ میلیون نفر دارای تحصیلات عالی، رتبهی دوّم جهان در دانشآموختگان علوم و مهندسی، انبوه جوانانی که با روحیهی انقلابی رشد کرده و آمادهی تلاش جهادی برای کشورند، و جمع چشمگیر جوانان محقّق و اندیشمندی که به آفرینشهای علمی و فرهنگی و صنعتی و غیره اشتغال دارند؛ اینها ثروت عظیمی برای کشور است که هیچ اندوختهی مادّی با آن مقایسه نمیتواند شد.»
بیشتر بخوانید:
بهار هفتاد سالگی در توکیو ۲۰۲۰/ جایی برای پیرمردها هست!
از این قسمت از فرمایشات مقام معظم رهبری به خوبی میتوان به این نتیجه رسید که آینده انقلاب در دستهای جوانان است و ایشان تاکید شدیدی به حضور پر رنگ جوانان شایسته این مرز و بوم در عرصههای مختلف دارند.
در عین حال، امروز (شنبه) نشست هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک در حالی به ریاست رضا صالحیامیری در محل این کمیته برگزار شد که در طی آن نصرالله سجادی به عنوان سرپرست کاروان ورزشی کشورمان در المپیک 2020 توکیو معرفی شد. او پیش از این در بازیهای المپیک 1988 سئول، 1996 آتلانتا، 2004 آتن و 2008 پکن و همچنین در در بازیهای آسیایی 1986 سئول، 1990 پکن، 1994 هیروشیما، 1998 بانکوک، 2006 دوحه و 2018 جاکارتا سرپرست کاروان ایران بود.
سجادی متولد سال 1330 است و 67 سال سن دارد. نخستین سرپرستی وی در المپیک به زمانی باز میگردد که اکثر متولدین دهه 60 یا به دنیا نیامده بودند و یا در سنین زیر 7 سالگی قرار داشتند. سوالی که در این راستا به وجود میآید، این است که چرا با وجود سپری شدن بیش از 30 سال، باز هم ورزش کشور به نام نصرالله سجادی میرسد؟ آیا در ورزش کشور قحط الرجال است؟ آیا افرادی دیگری توانایی تصدیگیری این سمت را ندارد؟ اساسا چرا به افراد متخصصی که بر خلاف سجادی به زبان انگلیسی تسط کافی دارند، فرصت داده نمیشود؟ دقیقا سنخیت این انتخاب هیئت اجرایی تحت نظر سیدرضا صالحی امیری که از پیشتازان انقلاب اسلامی است، با موضوع جوانان کجاست؟ آیا بعد از سپری شدن عمر 40 ساله انقلاب زمان آن فرا نرسیده است که به جوانان فرصت م داده شود؟
از سوی دیگر این انتخاب در حالی صورت گرفته است که پیشتر انتقادات زیادی از عملکرد سجادی به عنوان سرپرست کاروان ایران در بازیهای آسیایی اندونزی 2018 شده بود و از غیبتهای او در اکثر نشستها و همچنین عدم اشراف کافی او به قوانین و اتفاقات – به عنوان نمونه ماجرای پنچاکسیلات- ورزش کشورمان دچار ضررهایی در این رویداد بزرگ آسیایی شده بود.
قطعا نمیتوان منکر تجربیات نصرالله سجادی در ورزش کشور شد اما میتواند از تجربیات این فرد کارکشته در قالب یک مشاور در راستای بهبود عملکرد جوانان شایستهای که سالهای زیادی است پشت خط او و هم نسلهای او ماندهاند، استفاده کرد.