در بخشی از این طومار آمده است:
اگر خودمان در خبرگزاری‌ها حرف‌هایتان را نمی‌خواندیم باور نمی‌کردیم این اظهارات مربوط به شهریار فوتبال ایران است؛ چراکه این شهرت جهانی همیشه یک مرام و معرفت جهانی پشت سرش بوده است. آنچه در ذهن‌مان نقش بسته بود بازیکنی بود که سال‌های آخر فوتبالش را در این باشگاه سپری کرد و با حمایت و همکاری پرسنل شریف این باشگاه توانست در اولین سال مربیگری اش برگ زرینی داشته باشد.
جناب دایی! همین امروز که این نامه را می‌نویسیم بیش از ۶۰۰ ورزشکار قرارداد رسمی امضا کرده‌اند و در حال تمرین و مسابقه در باشگاه سایپا هستند. بعید است که نمی‌دانید ورزشکاران این باشگاه بالغ بر ۶۰۰ نفر هستند نه ۷۰ نفر. ما منکر مشکلات باشگاه سایپا نمی‌شویم، اما نه باشگاه سایپا که خیلی از باشگاه‌های دیگر هم با مشکلات مالی روبرو هستند. اما چه روزهایی که همین کارکنان به تعبیر شما اضافه، حقوق و مزایا نگرفتند تا بازیکنان و کادر فنی حضرت عالی به موقع دستمزد و پاداش بگیرند، اما شما چه می‌دانید کارگر زحمتکشی که موجودی حداقل باشگاه را حفظ می‌کند، زندگی‌اش را چگونه می‌گذارند. زیرا اگر می‌دانستید به این راحتی در مورد اخراج ۹۰ درصد آنان اظهارنظر نمی‌کردید.
آقای دایی! حداقل ۱۰ نیروی نگهبانی و حراست ۲۴ ساعته و ۱۰ نفر نیروی فضای سبز و باغبانی در طول هفته به آماده‌سازی زمین و فضای تمرین شما می‌پردازند. شاید فراموش کرده‌اید که سال گذشته تمام طول فصل را در این محیط تمرین کردید و سهمیه آسیایی گرفتید، اما دریغ از یک تشکر در خبرگزاری‌ها.
به نظر شما چند نفر از ۵ نفری که شما فرمودید باید این وظایف را انجام می‌دادند؟!
آقای سرمربی! قراردادهای نجومی شما و همکارانتان و رسیدگی به امور بیش از ۶۰۰ ورزشکار نیاز به نوشتن حساب و کتاب مالی ندارد؟! ای کاش آقای اخلاق و گفتار هم می‌شدید. ما از شما تقاضای تشکر نداشتیم، اما این توهین شما در خاطر ما می‌ماند. ما از رسانه‌ها دعوت می‌کنیم از میزان کار و شرح وظایف ما بازدید کنند و همچنین از آقای فردوسی پور درخواست داریم این موضوع را پیگیری کند چراکه این سناریو در مورد باشگاه‌های نفت، صبا و راه‌آهن اتفاق افتاد و موجب نابودی آنها شد.
