محمدرضا داورزنی روز گذشته در حاشیه انتخابات ریاست فدراسیون ووشو، در خصوص پرداخت پاداش مدالآوران بازیهای آسیایی و پاراآسیایی ۲۰۱۸ اندونزی گفت: «اکنون جنگ اقتصادی روی دوش مردم است و برای تامین منابع مالی نیاز به زمان وجود دارد. در شرایط جنگی به سر میبریم و صبر میکنیم تا از این بحران بگذریم تا به وعدهها عمل کنیم.»
بیشتر بخوانید:
داورزنی: حضورم در فوتبال جوک جدید است!
همین چند جمله انتقادات زیادی از داورزنی را توسط مدالآوران غیر فوتبالی به دنبال داشت و آنها با انتشار بیانیهای نسبت به این صحبتها واکنش نشان دادند. در این بیانیه آمده است:
ورزشکاران که جزیی از همین جامعه هستند، از شرایط اقتصادی کشور آگاهی دارند و به همین دلیل هم با وجود مشکلات زیاد به تمرینات خود ادامه میدهند تا بازهم برای ایران در رویدادهای بزرگ افتخارآفرین باشند. در این وضعیت اما برخی اظهارنظرها باعث رنجش خاطر آنها و از بین رفتن تمرکزشان میشود که این هرگز اتفاق خوبی در آستانه برگزاری رویدادهای کسب سهمیه المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو نیست.
در چنین شرایطی این ورزشکاران خودشان را با فوتبال مقایسه میکنند و زمانی که میبینند به این رشته پرطرفدار بلافاصله پاداش داده میشود، اما برای آنها پس از گذشت چند ماه از بازیهای آسیایی و پاراآسیایی هنوز پاداشها پرداخت نشده، حق دارند که ناامید شوند. در چنین وضعیتی صحبتهای معاون وزیر ورزش هم همانند نمک روی زخم آنها پاشیده میشود. بدون شک فوتبال پرطرفدارترین رشته ورزشی است و شاید به همین دلیل هم مشکلی با پاداش آنها نیست، اما سایر ورزشکاران حداقل این انتظار را دارند که به آنها هم توجه لازم صورت بگیرد.
در واقع اعتراضها به یک بام و دو هوای وزارت ورزش است. داورزنی یک ماه قبل در گفتوگو با پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان درباره پاداش ملیپوشان فوتبال گفته بود: «با پیشنهاد دکتر سلطانیفر وزیر ورزش و جوانان و موافقت معاون اول رئیس جمهور ۱۱ میلیارد تومان در سه مرحله (دو و نیم، پنج و سه و نیم میلیارد) طی دو ماه جهت تامین هزینههای تدارکاتی و پشتیبانی و آماده سازی تیم ملی وهمچنین پاداش ورزشکاران در اختیار فدراسیون فوتبال قرار گرفت که تا اینجای کار هر آنچه که مربوط به وزارتخانه بوده تمام و کمال انجام شده است. با توجه به آمادگی تیم و اینکه تیم ۸ سال در اختیار سرمربی و کادر فنی گرانقیمت خود بود، انتظار مردم قهرمانی این تیم در جام ملتها بود و ما پیش بینی پاداش این موفقیت را داشتیم تا در صورت قهرمانی بلافاصله پرداخت شود.»
وزارت ورزش در همین شرایط دشوار اقتصادی که داورزنی از آن به عنوان جنگ یاد کرده، ۱۱ میلیارد به فوتبال داده و حال که نوبت غیرفوتبالیها شده، یاد جنگ افتاده است! در اینکه به فوتبال کمک شود و فوتبال باید بیشترین پول را بگیرد، هیچ حرفی نیست؛ در همه دنیا همینگونه است و فوتبال قابل مقایسه با رشتههای دیگر نیست. حرف این نیست که به فوتبال پول ندهید، اتفاقاً پول بدهید، خوب هم پول بدهید، اما به سایر رشتهها نیز به حذ خودشان توجه کنید. اگر هم جنگ هست برای همه جنگ باشد نه فقط غیرفوتبالیها!
وضعیتی که در حال به وجود آمده، اصلاً شرایط خوبی برای ورزش کشور در فاصله کمتر از ۱۸ ماه تا المپیک توکیو نیست و باید فکری کرد. باید منتظر واکنش مسئولان رده بالای ورزش کشور از جمله وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک در مواجهه با این شرایط بود تا بلکه بتوان این فضای ناامیدی که خطرناک است، را از جامعه ورزش دور کرد.