به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، در ادامه کش و قوس¬ها و اختلافات درونی فی مابین پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی درباره موضوع استقلال پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، جمعی از اساتید برجسته علوم تربیتی کشور طی نامه ای از وزیر آموزش و پرورش درخواست کردند تا نسبت به تعیین تکلیف و تحقق این موضوع بسیار مهم و اعلام استقلال این مجموعه به منظور ایفای نقش مؤثرتر و پاسخگویی به نیازهای پژوهشی متعدد تمامی بخش‌های وزارت آموزش و پرورش ورود و اقدام شایسته داشته باشد. 
 پژوهشگاه  مطالعات آموزش و پرورش که یکی از باسابقه‌ترین مؤسسه‌های پژوهشی علوم تربیتی کشور است در سال 1383 با مجوز از شورای گسترش آموزش عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از محل تجمیع پژوهشکده‌های تعلیم و  تربیت، برنامه-ریزی درسی، خانواده و مدرسه ، کودکان استثنایی و مرکز پژوهشی آموزش و پرورش دوزبانه، روستایی، عشایری تبریز شکل گرفت و فعالیت‌های آن طبق اساسنامه مصوب شورای گسترش آموزش عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری صورت می گیرد. 
مرکز مطالعات بین المللی بررسی روند آموزش ریاضی، علوم و سواد خواندن (تیمز و پرلز)  نیز که از سال 1371 فعالیت‌های پژوهشی گسترده ای دارد ذیل پژوهشگاه  فعالیت می‌کند.

این مجموعه در سال 1389 بنا بر تصمیم دولت وقت در سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی ادغام شد که این ادغام؛  محدودیت های اعتباری و ساختاری و لطمات شدیدی را به مهم ترین زیرساخت پژوهشی وزارت آموزش و پرورش و به عنوان بازوی پژوهشی این وزارتخانه وارد ساخت.

یکی از مأموریت‌های اصلی پژوهشگاه ، پاسخگویی به نیازهای پژوهشی فوری و اساسی آموزش و پرورش و تامین اطلاعات مورد نیاز بخصوص در راستای تبیین و عملیاتی کردن و پشتیبانی پژوهشی از طرح¬های تحولی و اجرایی وزارت آموزش و پرورش و  راهکارها  و مفاهیم سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است.
متن نامه مبنی براستقلال پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش که به امضای بیش از 30 تن از اساتید برجسته علوم تربیتی و اعضای هیئت علمی دانشگاه های کشور خطاب به وزیر آموزش و پرورش ارائه می شود:

«با توجه به جایگاه و شأن تحقیقات در بهبود و ارتقاء کیفیت نظام تعلیم و تربیت و ضرورت استفاده موثر و بهره مندی صحیح از ظرفیت‌ها و خدمات پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در تحقق اهداف وزارت آموزش و پرورش و اجرای مفاد اسناد بالادستی و به خصوص سند تحول بنیادین آموزش و پرورش ، خواستار آن هستیم که پژوهشگاه که سابقه درخشانی در عرصه تحقیقات آموزشی داشت و در سال 1389 در سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی ادغام شد؛ از این سازمان جدا شده و درچارچوب اساسنامه مصوب خود و زیر نظر وزیر محترم آموزش و پرورش به فعالیت پربار خود ادامه دهد . همانگونه که جنابعالی هم اذعان دارید پژوهشگاه مطالعات پس از ادغام و علیرغم تلاش‌های فراوان اعضای هیئت علمی و اساتید خدوم آن دچار کوچک سازی شدید و محدودیت ساختاری و اداری شده و قادر به ایفای کامل وظایف خود و پاسخگویی به نیازهای پژوهشی متعدد وزارت آموزش و پرورش نیست».
امضا کنندگان نامه به شرح زیر عبارتند از :
احمد   برجعلی
احمد   به پژوه
عباس  بازرگان
محمدرضا  شرفی
احمد  صافی
عبدالحسین نفیسی
محمود مهر محمدی
شکوه نوابی نژاد
عزیزاله تاجیک اسماعیلی
سید محمد میرکمالی
اقبال قاسمی پویا
احمد ارجمند نیا 
مهدی دستجردی کاظمی 
سوگند قاسم زاده 
مسعود غلامعلی لواسانی
ارجمند نیا 
زینب خانجانی
سعید حسن زاده
محمد رضا کرامت 
باقر غباری بناب
مصطفی قادری
سعید بهشتی 
محمد رضا فلسفی نژاد
علی اصغر مینایی
حسن رضا زین آبادی
مرتضی امین فر 
حسین عبداللهی
حسین اسکندری
 سید مهدی سجادی 
غلامعلی احمدی 
 ابوالقاسم عیسی مراد
رضا ساکی 
محمد معتمدی

انتهای پیام/