به گزارش مشرق، ماجراهای عجیب و غریب مجموعه ورزشی آزادی همچنان ادامه دارد. این مجموعه ملی در دوران جدید مدیریت شرکت توسعه و تجهیز آرام آرام کارکرد ملی و قهرمانی را خود را از دست داده و به سمت درآمدزایی و تجاری سازی در حال تغییر است. مجموعه‌ای که به جرات تنها کمپلکس کامل بین المللی ایران در حوزه ورزش محسوب می‌شود که هنوز هم استانداردهای جهانی را دارد و می‌تواند میزبان رقابت‌های بین المللی باشد اما ظاهراً برای مدیران درآمدزایی از هر بحثی مهمتر است و آنها پول را به هر چیزی ترجیح می‌دهند.
بعد از مطرح شدن ساخت جاده تندرستی در کنار دریاچه آزادی و تبدیل چند ساختمان برای کافی‌شاپ، اعتراض اهالی قایقرانی را به دنبال داشت به طوری که بعد از انتشار گزارشات مختلف که به آن پرداخته شد، مسئولان شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی با مسئولان قایقرانی نشست‌هایی را در این خصوص برگزار کردند و در نهایت این پروژه متوقف شد.
*فینال لیگ والیبال فدای پول
بعد از این اتفاقات از آنجایی که به نظر می‌رسید مسئولان ورزشگاه آزادی به جایی اختصاص ورزشگاه به قهرمانان ملی به دنبال درآمدزایی هستند، موضوع فستیوال اسب مطرح شد و مجموعه ۱۲ هزار نفری آزادی ۵ روز میزبان این فستیوال بود به طوری که مسئولان تیم والیبال ورامین برای برگزاری مسابقه فینال با مشکل مواجه شدند.
با توجه به برگزاری این فستیوال، مسئولان ورزشگاه آزادی اعلام کردند سالن ۱۲ هزار نفری آماده میزبانی برای فینال والیبال نیست.
جمال اردستانی سرپرست تیم والیبال ورامین در این باره به فارس گفت: به ما اعلام کردند این سالن آماده نیست در حال پیگیری هستند تا سالن را آماده کنند اما تا این لحظه خبری به ما نداده‌اند.
وی افزود: این سالن میزبان فستیوال اسب بوده و از روز سه‌شنبه در اختیار والیبال قرار گرفته به همین دلیل هنوز خبری به ما نداده‌اند اما قول پیگیری دادند.
شواهد حاکی از این است بعد از پایان این فستیوال، چندین کامیون خاک فقط از سالن ۱۲ هزار نفری برداشت شده است.
*مجموعه ملی در قرق خانواده‌ها و پولدارها؟!
تلاش مسئولان برای کسب درآمد این مجموعه به اینجا ختم نشد و چند روز پیش پولی شدن آزادی خبرساز شد، موضوعی که پیش از این به گونه‌ای دیگر مطرح شده بود.
یکی از ورزشکاران در گفت‌وگو با فارس اعلام کرد کارت این مجموعه از تمامی ورزشکاران گرفته شده قرار است کارت جدیدی برای ورزشکاران صادر شود که البته آنها مجبور هستند برای تردد هزینه بدهند اما بعد از رسانه‌ای شدن این خبر و موج فزاینده اعتراضات، مسئولین شرکت توسعه عقب نشینی کرده و مسئولان این ورزشگاه اعلام کردند افراد و خانواده‌ها غیر از مربیان و ورزشکاران باید برای ورود به مجموعه هزینه بدهند.
به نظر می‌رسد رویکرد جدید شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی درآمدزایی و تجاری سازی مجموعه آزادی باشد همانند مدلی که از سال‌ها پیش در مجموعه ورزشی انقلاب پیاده شده. برنامه‌ای با کارکرد اصلی این مجموعه منافات دارد و در تعارض است.
مجموعه ورزشی آزادی به عنوان یک ورزشگاه ملی با مجموعه انقلاب متفاوت است و نمی‌توان طرحی را که در انقلاب داشت در آزادی پیاده کرد. سوال اصلی اینجاست مجموعه ورزشی آزادی یک مجموعه قهرمانی است که ورزشکاران ملی در رشته‌های مختلف در این مجموعه اردوها و تمرینات قهرمانی‌شان را پیگیری می‌کنند. با این شرایط مسئولان ورزشگاه آزادی چطور می‌خواهند این مجموعه را در اختیار عموم قرار دهند؟ یکی از مشکلاتی که ورزشکاران قایقرانی با احداث جاده تندرستی در کنار دریاچه داشتند نیز به همین موضوع مطرح می‌شد که حضور مردم در کنار دریاچه تمرکز آنها را برای تمرین بهم می‌ریزد.
اگر مسئولان ورزشگاه آزادی اعلام کرده‌اند افراد و خانواده‌ها باید برای ورود به آزادی هزینه بدهند، حضور عموم در یک مجموعه ملی و قهرمانی چه لزومی دارد که مسئولان ورزشگاه آزادی هزینه تردد در نظر گرفته‌اند؟ مگر قرار است خانواده‌ها در آزادی تردد داشته باشند که هزینه بپردازند؟
*سومدیریت و شهر بدون شهردار!
مجموعه ورزشی آزادی ماه‌هاست با سرپرست اداره می‌شود و به نظر می‌رسد سومدیریت در اداره این مجموعه یکی از دلایل اصلی بروز چنین مشکلات و حاشیه‌های اینچنینی در مهمترین نجموعه ورزشی ایران باشد. این مجموعه که مدیران زیادی را در این چند سال اخیر به خود دیده و مدیر شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی اعتقاد داشت برای اداره بهتر این مجموعه نیاز به شهردار هست نه مدیر اما ظاهراً بعد از گذشت ۸ ماه هنوز آقای مدیر شهردار مدنظر خود را پیدا نکرده تا آزادی با سرپرست اداره شود.
به نظر می‌رسد وزارت ورزش و شرکت توسعه به عنوان زیرمجموعه آن باید توجه بیشتری به یک مجموعه ملی قهرمان‌پرور داشته باشند و این مجموعه ملی و بین المللی از به نگاه تجاری و اقتصادی آلوده نکنند.