عضو انجمن جهانی اختلالات حرکتی گفت: تغذیه نا مناسب، شرایط بد اقتصادی و اجتماعی، تصادفات، مشکلات عروقی، فشار خون طولانی مدت، دیابت، استرس ناشی از مسائل شغلی و خانوادگی بی خوابیهای طولانی مدت از فاکتورهای بالارفتن احتمال ابتلا در فرد به آلزایمر است.
صفا نجمی، متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ اختلالات حرکتی و عضو انجمنهای نورولوژی ایران و آمریکا و عضو انجمن جهانی اختلالات حرکتی در جمع خبرنگاران به تشریح بیماری آلزایمر و شیوههای درمان این بیماری پرداخت و اظهار داشت: امروزه در جامعه برداشت اشتباهی از بیماری آلزایمر وجود دارد، و عامه مردم، هرگونه اختلال اندک ذهنی را نیز آلزایمر حساب میکنند.
وی ادامه داد: با بالا رفتن سن، افراد به ضعف ذهنی نیز دچار میشوند که نباید با آلزایمر اشتباه گرفته شود و باید گفت، الزاما کسی که از سن بالایی برخوردار است و مشکلاتی از نظر حافظه و اعمال ذهنی دارد، مبتلا به آلزایمر نیست.
این متخصص مغز و اعصاب، با بیان این که آلزایمر اساسا یک بیماری تخریبی مغز محسوب میشود، ابراز داشت: آلزایمر شایع ترین بیماری، در میان بیماریهای تخریبی مغز است و بقیه بیماریها به تناسب این که کدام قسمت از مغز را درگیر میکنند و چه علائمی دارند متفاوت هستند.
وی خاطرنشان ساخت: میتوان گفت که مهم ترین نشانه آلزایمر اختلال حافظه اخیر بیمار است که به مرور زمان، بقیه قسمتهای مغز نیز درگیر این اختلال میشود که فرد بیمار با این که خاطرات و تجربههای اخیر را از یاد برده است، ولی خاطرات قدیمی خود را به خاطر میآورد و میتوانید مشاهده کنید که فرد مبتلا به آلزایمر بعضا سراغ کسانی را میگیرد که سالها پیش فوت کردهاند و میتوان گفت که خاطرات اوایل عمر بیمار در آخرین مرحله این بیماری از حافظه بیمار پاک میشود.
نجمی با بیان این که آلزایمر یک دمانس محسوب میشود، تصریح کرد: دمانس یک نام کلی مربوط به اختلالات رفتاری و شناختی است که شایعترین دمانسی که در دنیا دیده میشود آلزایمر است.
وی با تاکید بر این که تنها علامت آلزایمر فراموشی نیست، ادامه داد: اختلالات خلقی، افسردگی، بیقراری، بیطاقتی، مشکل خواب، مشکل تغذیه و عدم تعادل از جمله نشانههای بیماری آلزایمر است که هر چه بیماری عود کند، این نشانهها نیز بیشتر میشود.
این عضو انجمن جهانی اختلالات حرکتی، علت ابتلاء به بیماری آلزایمر را نامعلوم دانست و گفت: بعضا ابتلاء به آلزایمر به دلیل فعال شدن برخی از ژنها در زمانهای خاص که ماهیت سمی دارند و تجمع این مواد داخل نورونها و فضای بین نورونها باعث شروع و پیشرفت این بیماری میشود.
وی افزود: استرسهای طولانی، تغذیه نا مناسب، شرایط بد اقتصادی و اجتماعی، تصادفات، مشکلات عروقی، فشار خون طولانی مدت، دیابت، استرسهای ناشی از مسائل شغلی و خانوادگی، بی خوابیهای طولانی مدت از جمله ریسک فاکتورهای بالارفتن احتمال ابتلا در فرد به آلزایمر است.
نجمی خاطرنشان ساخت: بخش دیگری از ابتلاء به آلزایمر نیز به صورت ژنتیکی و ارثی است و وقتی اطرافیان فرد مبتلا به آلزایمر هستند، احتمال ابتلاء فرد نیز بالا میرود.
وی تشخیص عمده بیماری آلزایمر را به صورت بالینی و مصاحبههای علمی و تخصصی بر اساس نمره بندیهای موجود دانست و اذعان داشت: با استفاده از آزمایش خون، ام آر آی مغزی و تصویربرداری پت اسکن میتوان تا حدودی این بیماری را تشخیص داد، ولی نتایج آن قطعی نیست و باید خود پزشک در این باره نظر دهد.
این عضو انجمنهای نورولوژی ایران و آمریکا، این بیماری را غیرقابل درمان دانست و افزود:درمان قطعی برای این بیماری نیست، البته برخی تحقیقات نتایج مثبتی در راستای درمان این بیماری از خود نشان داده اند، اما باید توجه داشت که در حال حاضر تنها میتوان از سرعت رشد این بیماری با استفاده از اصلاح تغذیه، ورزش، کاهش استرسها و... موارد کاهش داد.