قلعه‌نویی که انگار شوکه شده بود به خبرورزشی گفت: «نمی‌دانستم اگر بگویم خاطره بدی دارم، فحش داده‌ام! مگر من حرف بدی زدم؟ انگ یا تهمت زدم؟ فقط گفتم از این چهار نفر خاطره خوب ندارم.
خب دروغ بگویم؟ الکی بگویم خاطره خوب دارم؟ اتفاقاً از تیم داوری تشکر کردم و واقعاً نمی‌دانم این همه اعتراض برای چیست؟
من تا به حال چند بار در مصاحبه‌هایم گفتم از پنالتی خاطره خوبی ندارم، چون یاد آن پنالتی‌ای می‌افتم که مهدوی‌کیا دوره من در تیم ملی خراب کرد. آیا این حرف اهانت به مهدوی‌کیاست؟ یا فلان بازیکنی که در استقلال با من کار کرده و ده بار در مصاحبه‌هایش گفته از قلعه‌نویی خاطره خوشی ندارم یا قلعه‌نویی را نمی‌بخشم، چون من را کمتر بازی می‌داد، به من تهمت زده و باید علیه او حرف بزنم؟ این چه منطقی است که دوستان ما دارند؟ چرا بعضی‌ها دل‌شان می‌خواهد تنش ایجاد کنند؟» قلعه‌نویی ادامه داد: «قطعاً از طریق دکتر توسلی، وکیلم این موضوع را پیگیری می‌کنم. شکایت می‌کنم و آقایان اگر برای حرف‌هایی که علیه من زدند، سند و مدرک دارند باید در دادگاه ارائه بدهند.
من همیشه به جامعه داوری احترام می‌گذارم و هنوز هم برای داوران احترام قائلم، ولی قطعاً موضوع را از طریق کمیته اخلاق و مراجع قضایی پیگیری می‌کنم. نمی‌شود که من بگویم از شما خاطره بد دارم و شما بیایی تهمت بزنی و آبروی من را ببری؟
ناسلامتی این دوستان در جایگاه قاضی نشسته‌اند. قاضی که تهمت نمی‌زند. چطور می‌شود یک نفر بگوید هر حرفی زدم و هر کاری کردم خدا را در نظر داشتم و بعد تهمت بزند… امیدوارم با سند و مدرک اتهامات را ثابت کنند وگرنه من کوتاه نمی‌آیم.»
قلعه‌نویی تأکید کرد: «خدا را شکر که داوران عزیز برای زدن من با هم متحد شدند و امیدوارم با همین اتحاد پیگیر حق و حقوق خودشان هم باشند. من صد بار تا به حال گفته‌ام دستمزد داوران ناچیز است، شأن این داوران حفظ نمی‌شود، حقوق‌شان پایمال می‌شود، آن وقت دستمزدم را با تهمت می‌دهند.» حرف‌های پایانی امیر البته ملایم‌تر بود: «از علیرضا سهرابی، سرپرست کمیته داوران بابت حرف‌هایی که زد، تشکر می‌کنم. هر مشکلی را می‌توان با گفتمان حل کرد و لزومی به دعوا و تهمت نیست. من اگر گلایه‌ای هم کردم فوتبالی بوده و هرگز تهمت نزدم و نگفتم این‌ها عامدانه علیه من کاری کردند.»