امروز قصد داریم به شهر بیرجند سفر کنیم؛ تعدادی از جاذبه‌های مرکز استان خراسان جنوبی را به شما معرفی می‌کنیم.
به گزارش گروه اجتماعی خبر فوری، بیرجند مرکز استان خراسان جنوبی است. شهری نه چندان بزرگ با جاذبه‌های دیدنی بسیار. بیرجند در منطقه بیابانی و گرم و خشک واقع شده اما باغ و بوستان کم ندارد. در ادامه تعدادی از آن‌ها را به شما معرفی خواهیم کرد.
باغ و بستان دلگشای شوکت الملک
این باغ در بستری کوهستانی قرار گرفته است که مربوط به دوره قاجار و از املاک امیر اسماعیل خان شوکتالملک بوده و به عنوان سکونتگاهی ییلاقی استفاده میشده است. این باغ دارای ورودیها، عمارت اندرونی، فضاهای خدماتی، اصطبل، یخچال و برجهای نگهبانی میباشد.عمارت اصلی باغ در ضلع جنوبی و با محور شرقی ـ غربی بنا شده است. این عمارت دارای ۳ بخش است:۱-حوضخانه ۲-بخش مرکزی ۳-اتاقهای ضلع شرقی و غربی حوضخانه بخش اندرونی باغ که جنوبیترین قسمت باغ است از لحاظ طرح و معماری شباهت زیادی به خانههای مسکونی بافت بیرجند دارد. درختان موجود در باغ شامل درختان تزیینی، سایهدار و میوهدار از جمله چنار، کاج، سرو، هلو، انار، توت، زردآلو و تاک میباشد. از بخشی از این باغ به عنوان موزه تاریخ طبیعی و حیات وحش بیرجند استفاده می‌شود و بخشی دیگر به رستوران سنتی تغییر کاربری داده است. این باغ با وسعتی در حدود ۵/۸ هکتار با شماره ۲۳۶۳ در ۲۳مردادماه سال ۱۳۷۸ هـ . ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بازمانده دوران زندیه
از جمله مکان های دیدنی بیرجند با جاذبه طبیعی آن می توان به بند دره اشاره کرد این بندر سدی است که در دوران زندیه بنا شده است و از جمله مهم ترین سدهای آب در مناطق کوهستانی ایران است که دارای آبی زلال و روشن است. این سد در میراث ملی ایران به ثبت رسیده است.
عمارت رحیم آبادی
اگر درروزهای آخر نوروز مهمان بیرجند شدید، عمارت رحیم آبادی را برای گشت و گذار در سیزده بدر از قلم نیندازید. از بناهای دوره قاجار به شمار می رود. این مجموعه شامل بخش های متعددی از جمله عمارت اصلی با راهروها و اتاق های متعدد، اصطبل و حوض خانه با گنبدی کلاه فرنگی است. عمارت رحیم آباد دارای سه تالار بزرگ است که از نظر کاربردی به عنوان پذیرایی از میهمانان و تشریفات استفاده می شد و دارای تزیینات مقرنس، آینه کاری و گچ بری است. درها و پنجره های تالار با کتیبه هایی به شکل هلالی و تزیینات مشبک با طرح اسلیمی بوده که استفاده از شیشه های رنگی بر زیبایی آن افزوده است. محل دارالحکومه اسماعیل خان شوکت الملک در حدود سال ۱۳۱۵ قمری بوده است.