در دنیا کشوری نیست که اکثریت جمعیت آن روزهای سختی را نگذرانند. مردم ایران هم از این قاعده مستثنی نیستند.
آسیا، آفریقا، اروپا، امریکای لاتین و حتی خود امریکا و کانادا علاوه بر بحرانهای اقتصادی حاصل از عدم توزیع عادلانه ثروت، با بحران تغییر آب و هوا مواجهند و براساس مطالعات مراکز مهم علمی، دنیا در 10 سال آینده با 250 میلیون مهاجر روبهرو خواهد بود. امروز میلیونها نفر از مناطق درگیر جنگ از سوریه، عراق، لیبی، افغانستان، یمن و... به کشورهای دیگر میگریزند.
همین طور میلیونها نفر از آفریقا و امریکای لاتین بهخاطر شرایط وخیم اقتصادی و عدم آیندهای روشن در کشورهایشان به سوی دیگر کشورها به امید تأمین آیندهای بهتر روانند. بنابراین به جوانان کشور ما نیز نمیشود خرده گرفت. کسی که به فکر مهاجرت است، اجباراً بیوطن نیست. مشکل در ایران و تمام کشورهای مهاجرخیز، سیاستگذاری نادرست در تأمین جامعهای سالم و قابل زیست برای شهروندانش است. وفور و تراکم نابسامانیهای اقتصادی و اجتماعی باعث میشود افراد خود را تنها بیابند و تصمیم به رفتن بگیرند. منتهی در آن طرف مرز هم کسی با آغوش باز از آنها پذیرایی نخواهد کرد.
امید موتور زندگیست. ناامیدی، انسان و جامعه را منفعل میکند. بیشتر از اینکه بگوییم به جغرافیای ایران، باید گفت وظیفه داریم به انسان و ملت ایران امیدوار باشیم که با تمام فراز و نشیبها، کم وکاستیها، خوبی و بدیهایش راه خود را برای تعالی پیدا خواهد کرد. از ایران بزرگ تا ایران امروز، کشور ما با همه اقوام و مللی که در آن زندگی کرده و میکنند تاریخ کهنی دارد و راز ماندگاریش در همان هویت ایرانیش است. جماعتی متعصب سعی در بیرنگ کردن یا تغییر هویت آن دارند؛ ولی خوشبختانه تا به حال در این راه تمام کوشش هایشان بیثمر مانده. شخصاً بهعنوان یک فعال فرهنگی و اجتماعی ایرانی در خارج هرروز بیشتر با پهنه این فعالیتهای فرهنگی در ایران و خارج آشنا میشوم که باعث سرافرازی ما مهاجرین قدیمی هم هست. فرهنگ هویت ما را در هرکجا که هستیم تعیین میکند
ابوالحسن حاتمی
معمار و مترجم آثار ایتالیایی به فارسی ساکن ایتالیا