به گزارش مشرق، امیررضا واعظ آشتیانی در خصوص شرایط استقلال طی هفته‌های اخیر و تبعاتی که شکست این تیم در دربی پایتخت داشته است، گفت: به اعتقاد من استقلال در هر مرحله‌ای که مدیریت‌های مختلف داشته است، اتفاقات خاص خودش را تجربه کرده و معمولاً ما عادت داریم ضعف‌ها را به گردن دیگران بیندازیم. در مقطع فعلی استقلال بیش از هر چیز نیاز به آرامش ذهنی دارد آن هم از راس هرم به پایین.

وی افزود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌: همدلی باید از مدیریت به دیگر عوامل مجموعه منتقل شود، ولی نمی‌دانم چرا بعد از دربی هیأت مدیره بلافاصله جلسه برگزار کرد؟ آیا هیات مدیره استقلال باید بعد از باخت جلسه بگذارد؟ آیا اگر پرسپولیسی‌ها بازی را می‌باختند، این کار را انجام می‌دادند؟ آیا برای درمان یک مشکل سراغ راه آخر رفت؟ وقتی می‌شنویم بازیکن تیم جریمه شده، یعنی دوستان راه آخر را انتخاب کرده‌اند. استقلال بعد از دربی ۷ بازی در لیگ فرصت داشته و یعنی ۲۱ امتیاز در پیش دارد. در این بین یک پنالتی هم خراب شده که کاری ندارم چه کسی ماموریت داشته آن ضربه را بزند، چون این مباحث کاملاً در حیطه اختیارات فنی است و سرمربی باید آن را به مدیرعامل توضیح بدهد، اما این‌که ضربه پنالتی را آسمان ریسمان کنند و بار روانی را مضاعف کنند، چیز دیگری برای استقلال به ارمغان نیاورده است.

بیشتر بخوانید:

آشنایی با حریف قدرتمند استقلال در آسیا

مدیرعامل سابق باشگاه استقلال تأکید کرد: معتقدم بعد از باخت در دربی با توجه به شرایط حساس تیم در لیگ و لیگ قهرمانان باید آرامش به استقلال تزریق می‌شد که بتوانند برای امتیازات بعدی برنامه‌ریزی کنند، اما عملاً فشارها و هجمه‌ها برد استقلال مقابل سایپا را هم از مجموعه گرفت. من یک نیمه از بازی استقلال و سایپا را دیدم و معتقدم خیلی فرصت‌ها در این یک نیمه از بین رفت، ضمن این‌که نباید فراموش کنیم فوتبال، بسکتبال نیست که همه موقعیت‌هایش گل شود. نتیجه بازی با سایپا حاصل از بار روانی اتفاقات دربی بود که متأسفانه بسیار بزرگ شد. تعجب می‌کنم که این بار روانی را باید تماشاگران کم می‌کردند، چون آن‌ها فاز مهمی برای آرامش تیم هستند، ولی آن‌ها این کار را انجام ندادند و درحالی‌که معتقدم هواداران باید بازیکنان را تحریک به کسب امتیازات آینده کنند ولی آنها با توهین به مدیر، مربی و بازیکن چیزی جز ایجاد حاشیه و برهم زدن نظم استقلال عاید تیم نکردند.

واعظ آشتیانی در ادامه گفت‌وگو در خصوص این‌که چرا در تیم‌هایی مثل منچستر و یا آرسنال و یا تیم‌های بزرگ دیگر در اروپا چنین اتفاقی نمی‌افتد و تماشاگران، مربیان و بازیکنان را تحت فشار نمی‌گذارند، گفت: تحلیل من این است که تعداد قلیلی بر اساس آزمون و خطا و تجربه‌هایی که در استادیوم به دست آوردند، می‌توانند بر احساسات تماشاگران غالب شوند. برخی تماشاگران ارتباطی خاص با برخی از افراد خارج از سیستم استقلال دارند و برخی از لیدرها هم هستند که هر سرمربی به استقلال می‌آید اگر توهینی بشنود در حقیقت توهین‌های رقیب (یا همان سرمربی قبلی) است! در واقع مربی که از استقلال با فحاشی می‌رود رقیب سرمربی بعدی می‌شود!

وی تأکید کرد: اگر شما تیم‌های اروپایی را مثال می‌زنید، باید بگویم تماشاگرانشان تحت هر شرایطی این فرهنگ برایشان جا افتاده که اگر امروز یک بازی را واگذار کردیم، نباید کاری کنیم که امتیازات بازی‌های دیگر را از دست بدهیم. کمتر دیده شده که تماشاگران به مربیان یا بازیکنانش توهین کنند، چون ادبیات آن‌ها در توهین کردن با علامت‌های خاص است. آن‌ها هرگز مقدسات و یا نوامیس بازیکنان را نشانه نمی‌گیرند، چون قوانین کشورهایشان اجازه تعرض به آن‌ها را نمی‌دهد. چه بسا حتی آن‌ها بعضی اوباش‌ها را به استادیوم ممنوع‌الورود می‌کنند و درواقع قوانین‌شان به شکلی است که همه چیز را خوب اجرا می‌کنند. مشکل ما این است که قوانین را سیلقه‌ای اجرا می‌کنیم و می‌خواهیم همه چیز با کدخدامنشی حل شود.

مدیرعامل سابق باشگاه استقلال اظهار داشت: ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ این گونه برخورد کردن قانون با افراد خاطی باعث می‌شود آن‌ها جری‌تر شوند. درحالی‌که من معتقدم باید قوانین به شکلی محکم اجرا شود. مثلاً در یک استادیوم ۲۰ تا ۳۰ هزار نفره فقط کافی است چند نفر بگویند پیاز کیلویی ۵ هزار تومان و همین کافی است که بقیه هم آن را تکرار کنند. یک گروه هم هستند که روی سکوهای خاص تعاریفی دارند و در موقع لزوم کارشان را آغاز می‌کنند. یادم می‌آید در زمانی که من مدیرعامل استقلال بودم، ما ۷ بازی پشت هم در تهران داشتیم که اگر اشتباه نکنم، ۵ مسابقه ما پشت هم مساوی شد، اما از ۱۰ دقیقه یک جایگاه خاص شروع به توهین کردن به کادر فنی و مربیان کرد. مشخص بود که این افراد هدایت‌شده هستند ولی اعتقاد من این است که کسانی که هرازگاهی اشک تمساح برای استقلال می‌ریزند، در جریانات امروز این تیم بی‌نقش نیستند. کسانی که قیافه حق به جانب می‌گیرند، خودشان دستی بر آتش دارند و به عنوان مثال می‌گویم؛ یک لیدری بود که نزد من آمد و از من حلالیت گرفت. او می‌گفت قبل از بازی‌ها ما را تطمیع می‌کردند و حتی به ما می‌گفتند چه شعارهایی سر بدهیم.

آشتیانی ادامه داد: خبرنگارانی را می‌شناسم که خطاب به خود من گفتند به دفتر فلان شخص می‌رفته و در آنجا به آن‌ها خوراک نوشتاری می‌دادند. راحت به شما بگویم؛ از دیوار احساس پاک یک عده جوان راحت می‌شود بالا رفت. یک مشت لیدر و یا سکوهای تعریف‌شده حاضرند یک مجموعه را تخریب کنند به قیمت این‌که خودشان احساس آرامش کنند. هواداران استقلال همه اینی نیستند که شما در فضای فعلی مجازی و یا سکوها می‌بینید، بله! ممکن است آن‌ها یک جایی هم ناراحت باشند، اما این ناراحتی‌ها دلیل فحاشی و توهین نیست و امیدوارم یک روزی این اتفاقات از دور و بر ورزش ما به طور کل حذف شود.