به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:
اینجا جای سوسول بازی و سلبریتی بازی و لاف و بلوف نیست. اینجا زبان کار نمی‌کند. بدن هاست که زیر بار خدمت رسانی می‌رود در میانه سیلاب و گل و لای؛ بنابراین داوطلب سلبریتی در میانشان پیدا نمی‌کنی. آنها برای بزم و شنگول بازی و لاف زنی آمادگی دارند؛ هر جا که هزینه نداشته باشد. بلکه شهرت و پول و برخورداری با خود بیاورد.
بودن در چنین میدان‌هایی پر درد سر است. زن و زندگی و خانواده و کار و مشغله‌ها و دل مشغولی‌های روزانه را باید بگذاری و برای روزها بلکه هفته‌ها، با سیل زدگان خانه به دوش همدردی و همراهی کنی و از آلام آنان بکاهی. میدان‌های سختِ دست و پنجه نرم کردن با گرفتاری‌ها برای تأمین آسایش و امنیت دیگران، تراز عیارسنجی مدعیان است؛ و گرنه خدمتگزاران خدوم و داوطلب میدان‌های سخت، اصلاً اهل ادعا نیستند و گمنامی (نقطه مقابل سلبریتی گری و شهرت بازی) را برگزیده‌اند.
یادداشت دیگری از محمد ایمانی را بخوانید:
گمشده مشترک برجام و بازار و سیل
مگر به چنین نیروهایی می‌توان گفت تروریست!
به یاد بیاوریم که بسیاری از شهدای مدافع حرم (شهید بلباسی، شهید حُججی و دیگران)، قبل از آنکه لباس دفاع از حرم بپوشند، در بحبوحه همین دستگیری از سیل زدگان و زلزله زدگان و اردوهای جهادی در مناطق محروم ساخته شدند. شاید نیز، همان جا شایستگی پاسداری از حریم اهل بیت (ع) و شهادت را یافتند. برای مروّت و جوانمردی و بذل جان و مال، اصل روحیه است؛ سیل و زلزله و جنگ، تنها بهانه و بستری است تا عیار فتوّت عیان گردد.
دنیا را اهالی از خودگذشتگی و ایثار، آباد و امن و مطمئن می‌سازند، پس از آنکه خودخواهان و خودکامگان و مستأثران در کام ویرانی و نا امنی و آشفتگی کشاندند.
اینجا - میانه سیلاب و سختی و سربازی مردم- باز هم میقات پابرهنگان است؛ همان که روح خدا خمینی (ره) به شیوایی و شیدایی درباره شأن فرمود: "بسیج، میقات پابرهنگان و معراج اندیشه پاک اسلامی است که تربیت‌یافتگان آن، نام و نشان در گمنامی و بی‌نشانی گرفته‌اند.
بسیج لشکر مخلص خداست که دفتر تشکل آن را همه مجاهدان از اولین تا آخرین امضا نموده‌اند.
من همواره به خلوص و صفای بسیجیان غبطه می خورم و از خدا می‌خواهم تا با بسیجیانم محشور گرداند، چرا که در این دنیا افتخارم این است که خود بسیجی ام".
