مطالعات نشان می‌دهد بخش‌های از کد ژنتیکی ما ممکن است عامل بی‌خوابی باشند.
محققان بیمارستان عمومی ماساچوست و دانشگاه اکستر به ۴۷ رابطه بین کد ژنتیکی و کیفیت و کمیت خواب پی بردند.
در بین مناطق ژنتیکی، ژن موسوم به PDE11A شناسایی شده است. تیم تحقیق دریافته که گونه غیررایج این ژن نه تنها بر طول مدت خواب یک فرد، بلکه بر کیفیت آن هم تأثیر می‌گذارد.
«ساموئل جونز»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «این مطالعه نشان می‌دهد گونه‌های ژنتیکی بر خصوصیات خواب تأثیر می‌گذارند و دیدگاه جدیدی را در مورد نقش مولکولی خواب در انسان‌ها ارائه می‌دهد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «تغییر در کیفیت، کمیت و زمان بندی خواب با برخی بیماری‌ها نظیر دیابت و چاقی و اختلالات روانشناختی مرتبط است.»
محققان با بررسی داده‌های مربوط به ۸۵,۶۷۰ شرکت کننده دریافتند در مجموع مناطق ژنتیکی مرتبط با کیفیت خواب با تولید سروتونین مرتبط هستند. سروتونین نقش مهمی در چرخه خواب داشته و به ایجاد خواب عمیق‌تر و آرام تر کمک می‌کند.