در گذشته این‌طور بوده که وقتی مردم نمی‌توانستند دلیلی برای یک اثر طبیعی یا واقعه را پیدا کنند، افسانه‌ای برای آن می‌ساختند و این داستان‌های خیالی دهان‌به‌دهان می‌گشت و نسل‌به‌نسل منتقل می‌شد. همچون داستان گنبد نمکی جاشَک که از این قاعده مستثنی نیست. بر اساس افسانه‌های محلی‌ها، در گذشته بزهایی در این منطقه زندگی می‌کردند که شیر بسیار لذیذی داشتند و همین باعث می‌شد زنان وسوسه شده و بزها را بدوشند. اما هر زنی که این کار را می‌کرد به همراه همان بز سریعا به سنگ نمک تبدیل می‌شد. این وسوسه تمام نمی‌شد و هر بار افراد بیشتری سنگ می‌شدند و این سنگ‌های نمک در کنار هم جمع شده و در نهایت گنبد نمک جاشک را پدید آوردند.

این افسانه می‌گوید که گنبد نمکی جاشک که در گوشه‌ای از آن آبشار نمکی هم وجود دارد، حاصل یک نفرین بزرگ است. اما واقعیت این است که این پدیده‌ی طبیعی، بزرگترین گنبد نمکی خاورمیانه است و یکی از میراث‌های ارزشمند طبیعت ایران بشمار می‌رود.

گنبد نمکی جاشَک با قدمت ۶۰۰ میلیون ساله خود یکی از فعال‌ترین و زیباترین گنبدهای نمکی ایران است و حدود ۳۶۰۰ هکتار وسعت دارد.

قله‌های کوچک و بزرگ نمک در گنبد نمکی جاشک در استان بوشهر

جاشک نام روستایی کوچک در استان بوشهر در جنوب ایران است. در نزدیکی این روستا کوهی سفید رنگ خودنمایی می‌کند که نامش به عنوان اثر طبیعی ملیِ فسیلی در فهرست میراث طبیعی ایران ثبت شده است. گنبد نمکی جاشَک ما بین شهرستان‌های دیر و خورموج و در فاصله ۱۴۴ کیلومتری از شهرستان بوشهر واقع شده است.