با وقوع سیل در چند استان کشور، یکی از بیماری‌هایی که نسبت به شیوع آن در مناطق سیل‌زده هشدار داده می‌شود، بیماری انگلی سالک یا «لیشمانیوز پوستی» است که ارتباط تنگاتنگی با تغییرات محیطی مانند تغییرات آب و هوا، وقوع سیل و ساخت و سازهای بی‌رویه دارد.
دکتر مهدی محب‌علی، انگل شناس ضمن بیان این که تغییر در محیط به شدت بر افزایش یا کاهش شیوع این بیماری و سایر بیماری‌های انگلی اثر دارد، افزود: بیماری سالک در ایران جزو بیماری‌های قدیمی و بومی محسوب می‌شود که از دو طریق انسان به انسان و حیوان به انسان توسط گزش نوعی پشه صورت می‌گیرد.
محب‌علی در خصوص انتقال این بیماری از لاشه حیوانات در مناطق سیل زده نیز گفت: تنها زمانی این بیماری می‌تواند منتقل شود که بدن حیوان سرد نشده باشد، لذا درباره انتقال این بیماری از لاشه حیوانات جای نگرانی نیست.
محب‌علی ادامه داد: با توجه به قدمت این بیماری در ایران، تلاش‌های بسیاری از سوی وزارت بهداشت برای جلوگیری از شیوع آن صورت گرفته است که در قدم اول، تشخیص بیماری در پایین آمدن آمار مبتلایان به آن کمک شایانی می‌کند. ادامه کار در این زمینه مستلزم هزینه زیادی است که چون گاهی ممکن است پیگیری‌ها به دلیل هزینه‌های بالا، کامل صورت نگیرد.
وی در خصوص ساخت واکسن برای سالک ابراز امیدواری کرد و افزود: متخصصان و دانشمندان در حال تلاش برای ساخت واکسن هستند، اما تا کنون موفق نشده‌ایم. همچنین یک نکته بسیار مهم در مواجهه با این بیماری مراجعه به موقع به پزشک برای جلوگیری از رشد این بیماری است.
محب‌علی بروز سایر بیماری‌های انگلی پس از وقوع سیل را ناشی از مصرف آب‌های آلوده دانست و افزود: اگر به هر نحوی آب با مدفوع انسان یا سایر ترشحات انسانی مخلوط شود و قبل از مصرف اقدام به تصفیه آب نشود، انگل‌هایی نظیر آمیب می‌توانند وارد بدن انسان شوند. انتقال این دست بیماری‌ها به سایرین می‌تواند به طور ویژه از فاضلاب‌ها صورت گیرد.