رئیس مرکز اورژانس خدمات اجتماعی یزد گفت: برطرف کردن ناامنی روانی و توجه به فاکتور بازی اولویت‌های جدی برای توانمندسازی اجتماعی کودکان کار و خیابانی است.
عباس متولی پور اظهار کرد: کودک کار همهٔ آزارهایی که در مورد یک کودک محتمل است را به خود دیده است.
وی در این خصوص که در ذهن کودک کار چه می‌گذرد، افزود: اولین فاکتور مهمی که در همه این کودکان دیده می‌شود، «ناامنی روانی» است.
رئیس مرکز اورژانس خدمات اجتماعی یزد گفت: از این رو، سیستم روانی غیراستاندارد در این کودکان باعث می‌شود اینان در نوجوانی با پدیده بزه مواجه شوند؛ چراکه ناامنی روانی از کودکی با آنها همراه بوده و آنان را به جایی رسانده که بعضاً یک بزه را نشانه مردانگی می‌دانند. در اینجا اتفاقی که برای این کودکان می‌افتد این است که در وهله نخست، فاکتور بازی از آنها دور می‌شود.
او می‌گوید: دومین مشخصه روانی و رفتاری کودکان کار پس از ناامنی روانی، «حذف فاکتور بازی» در شکل گیری شخصیت آنان است؛ چراکه پس از حذف این فاکتور اختلالات روانی رفتاری به سراغ یک کودک می‌آید.
«شناخت اجتماعی پایین» نیز از دیگر فاکتورها است که باعث شده درک یک کودک کار از کنش‌های دیگران همراه با ناامنی روانی و واکنش‌هایش نیز بر همین مبنا باشد که این مهم ذاتی و ژنتیکی نیست بلکه تحت تأثیر محیط اجتماعی است.
فخرالسادات خامسی هامانه، دبیر ستاد ساماندهی کودکان کار و خیابانی یزد، اظهار کرد: کودک خیابان به کودکی اطلاق می‌شود که زیر ۱۸ سال سن دارد و محل زندگی و شغل وی خیابان است.
خامسی با اشاره به طرح توانمندسازی کودکان کار، تصریح کرد: درآمد بسیاری از این کودکان بیش از میزان کمک‌های مراکز حمایتی است پس نیاز به جاذبه قوی برای رها کردن این پولهنگفت و سوق رفتن به سوی توانمندسازی است. در عین حال، باید تفکیک قائل شد میان کودکی که به واقع کار می‌کند تا شکم خود و خانواده‌اش را سیر کند.
سیدعلیرضا افشانی بیان کرد: تحقیقات نشان می‌دهد بی‌عرضه‌ترین کودک کار ساعتی پنج هزار تومان و ماهی یک میلیون تومان درآمد دارد.
وی افزود: کودک کار به راحتی سه میلیون تومان در ماه درآمد دارد و هستند کودکانی که ماهانه تا ۱۰ میلیون تومان در می‌آوردند.
این استاد جامعه شناس دانشگاه یزد در ادامه با طرح این پرسش که حال چگونه می‌توان این کودک را توانمند کرد، گفت: یک بعد قضیه این است که یک کودک کار و خیابانی چند سال باید مورد حمایت قرار گیرد تا به این میزان درآمد برسد.
افشانی تصریح کرد: سطح درآمد اغوا کنندۀ بدون زحمت چهارراه را چگونه باید جبران و چگونه می‌توان جاذبه آن را برای کودک و خانواده وی حذف کرد.
عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه یزد بیان کرد: پدیده‌های اجتماعی پیچیدگی‌هایی دارند چراکه با انسان سروکار دارند، در این مورد شرایط کودک مهاجر، اتباع، بد سرپرست و بی‌سرپرست با هم متفاوت است.
وی ادامه داد: باندهای مافیایی را به این پدیده اضافه کنید که کودکان را در چهار راه‌ها به کار گمارده، مدیریت کرده و بخش عمده‌ای از درآمدشان را از آنها می‌گیرند.