عضو شورای اسلامی شهر تهران: «سال گذشته كمیسیون فرهنگی و اجتماعی پیشنهادهایی داشت. پس از بررسیها، مکانهای پیشنهادی برای نامگذاری انتخاب شدند. پس از آن بود که کمیسیون نامگذاری پیگیر شد تا این طرح در شورا به تصویب برسد.»
الهام فخاری، عضو شورای اسلامی شهر تهران در رابطه با معیار انتخاب این افراد میگوید: «رویکرد این است كه نام افراد اثرگذار جامعه كه در افكار عمومی هم شناخته شده هستند، روی معابر و خیابانها نامگذاری شود. این خواست مردم هم بوده كه میخواهند نام انسانهای بزرگ كشورشان و نامداران فرهنگی و اجتماعی شناسه خیابانها و میدانهایشان باشد. سال گذشته كمیسیون فرهنگی و اجتماعی پیشنهادهایی را از خانه هنرمندان ایران، انجمن چشمپزشکان ایران، انجمن و خانه شاعران داشت. پس از بررسیها و جلساتی كه برگزار شد، مکانهای پیشنهادی برای نامگذاری انتخاب شدند. پس از آن بود که کمیسیون نامگذاری پیگیر شد تا این طرح در شورا به تصویب برسد».
برای نامگذاری برخی از خیابانها به نام عدهای از مشاهیر، نیاز به رایزنی با خانوادهی برخی از آنها وجود داشته است؛ فخاری در این رابطه میگوید: «برای رایزنی با خانوادهی این افراد رئیس کمیسیون یعنی آقای دكتر حقشناس در تماس تلفنی یا حضوری با خانوادههای این افراد، پیشنهاد را مطرح كردند و همه پذیرای این موضوع بودند. برهمین اساس بود که در اولین جلسهای كه شورای شهر در سال نو داشت، نام خیابان «ج» به نام زندهیاد جمشید مشایخی تغییر نام داده شد. برای هماهنگی با خانواده مشایخی، آقای حقشناس به خانه این هنرمند رفته و موضوع را به صورت حضوری با خانوادهی ایشان مطرح كرده بودند».
او در مورد اضافه شدن نام مشاهیر برای تغییر نام خیابانها میگوید: «اگر كمیسیون پیشنهادهای دیگری برای نامگذاری داشته باشد هم این پیشنهادها طبق معیارها بررسی شده و طرح میشوند. جالب اینکه بعد از این نامگذاریها بعضیها گفتند كه چرا نام قهرمانان ورزشی را روی خیابانها نمیگذارید؟ یا این كه قبلا گفته میشد چرا بعد از فوت یك شخصیت است که نام او بر خیابان یا میدانی گذاشته میشود. ما نام بزرگانی مثل محمدعلی كشاورز، علی نصیریان، محمدرضا شجریان و.. را روی خیابانها گذاشتیم تا زمانی كه آنها كنارمان هستند، تقدیر از مردم را نمادین کنیم».
او نکاتی هم در رابطه با معیار انتخاب خیابانها و معابری که قرار است تغییر نام دهند، میگوید: «تلاش بر این است كه این مکانها با توجه به معیارهای چندگانهای باشد. خوشبختانه برای تغییر نام خیابانهایی به نام ۱۲ شاعر، این امكان وجود داشت كه نام آنها بر روی خیابانهایی كه نزدیك به محل زندگی آنها بودند، گذاشته شود. مثلا نام زندهیاد پروفسور خدادوست، پزشك پرآوازهای كه به پدر چشم پزشکی ایران معروف بوده و هست، روی خیابانی در نزدیکی وزارت بهداشت گذاشته شد. نامهای جدید هم بر روی خیابانها و معابری گذاشته میشوند كه یا بینام هستند یا تغییر نام آنها مسالهای ایجاد نمیكند. در تغییر نام خیابان شهید نعمتی، خیابان اصلی به نام این شهید است و خیابانهای فرعی كه با شماره تقسیمبندی شده بودند نامهای جدید گرفتند. در مورد نامگذاری خیابانی به نام شادروان رشیدی هم با خانواده ایشان مشورتهایی انجام شد».
او همچنین میگوید: «در یك سال اخیر، روال این بود كه هرگاه خیابانی به نام چهره شاخصی تغییر داده شد، تندیس آن چهره را هم در آن خیابان نصب كردهایم. در مورد خیابانهایی هم كه به تازگی تغییر نام دادهاند، این تغییر اتفاق میافتد. در مورد هماهنگی با آقای همایون شجریان هم باید بگویم كه با خانواده استاد شجریان هم مثل دیگر خانوادهها تماس گرفته شد، البته تماس با آقای همایون شجریان با واسطه انجام شد و ایشان هم رضایت دادند. پیشنهادهای نامگذاری در بهترین شکل میتواند از سوی نهادهای مدنی، صنفی و انجمنهای مردمی به شورا فرستاده شود.
شورا جایگاه مردمی و حرفهای این نهادها را به عنوان نمایندگان جامعه مدنی ایران ارج مینهد». به گفتهی این عضو شورای شهر تهران، مواردی که در جلسه ۲۷ فروردین ۹۸ بررسی و مصوب شد، حاصل هفت جلسه رسمی کمیسیون و جلسات گوناگون هماهنگی و بررسی بوده است. او همچنین یادآوری میکند: «رویکرد شورای پنجم توجه به ضرورت نامگذاری به نام زنان نامدار فرهنگ و هنر و جامعه ایران است و در تذکری در جلسههای صحن شورا، بر ضرورت پیشنهاد نام زنان فرهیخته، شهید و موثر کشور پافشاری داشتهام و برای تحقق این نکته همهی اعضا یا یکدیگر پیگیریم».