به گزارش مشرق، مرضیه نظرلو نویسنده و پژوهشگر، در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت: نمیدانم اگر سهراب زنده بود و لختی از باغهای گل محمدی کاشان و جوی آب روان فاصله میگرفت و به تهران میآمد در دایره لغاتش چه نامی به اتوبوسهای تندرو تهران میداد. اتوبوسهای قرمز درازی که شمال و جنوب و شرق و غرب را به هم میرسانند. بعید میدانم طبع لطیف شاعر خانه دوست در هجوم جمعیت و ازدحام و نق نقهای آدمها که گاهی به فریاد میرسد دوام میآورد.
آخرالامر در این عالم هرکسی را بهر کاری ساختهاند؛ اما من مدتی است در این اتوبوسهای تند بی در وپیکر که آمدهاند زمان را کم کنند و رنج سفردرون شهری را، زنان همه فن حریفی را دیدهام که از اقبال ایام همه چیز دانند.
این جماعت عقل کل، زبان که میگشایند از ناف بری نوزاد گرفته تا هنرهای زیبای زنانه و مشاغل مردانه و گرانی هندوانه وسیاست روزانه و امور خاورمیانه و ایمان موحدانه و قلب سیاه زمانه و کسادی بازار کاشانه و صدالبته لعنت به نظام آخوندی و صدرحمت به روح فلان مزدور؛ حرف برای زدن دارند و خدا نیاورد آن روز را که تأیید شوند؛ آن وقت افسار پاره میکنند و متوهمانه میتازند.