چند وقتی است، قانون انتخابات در حال بررسی طرحی در مجلس شورای اسلامی است و نمایندگان یکی پس از دیگری، بند‌های مرتبط به آن را در مجلس تصویب یا رد می‌کنند؛ اما یکی از بند‌هایی که در مجلس با سروصدای زیادی همراه شده، تصویب مدرک تحصیلی برای کاندیدا‌های مجلس است.
به گزارش «تابناک»؛ در روز‌های گذشته، نمایندگان مجلس طی مصوبه‌ای مقرر کردند، از این پس دارندگان مدرک لیسانس تحت هیچ شرایطی، امکان کاندیداتوری نمایندگی مجلس را نخواهند داشت. بنا بر این مصوبه، دارندگان مدرک تحصیلی لیسانس یا معادل آن، به شرط داشتن پنج سال خدمت اجرایی، تقنینی، قضایی، آموزشی و پژوهشی و همچنین مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد یا معادل آن می‌توانند کاندیدای انتخابات مجلس شورای اسلامی باشند.
این مصوبه البته مخالفان بسیاری هم در مجلس داشت؛ برای نمونه، می توان فراکسیون کارگری مجلس را مهم‌ترین مخالف آن دانست. نمایندگان این فراکسیون بر این باورند که کارگران و تشکل‌های کارگری با تصویب این طرح، از حضور در مجلس و در نتیجه تأثیرگذاری در سیاست‌های کلی محروم خواهند شد.
سهیلا جلودارزاده، عضو فراکسیون کارگری مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با تابناک اظهار داشت: اقدام نابجای مجلس، هدیه‌ای بود که به جامعه کارگری ما داد؛ با توجه به این مصوبه، هیچ کارگری حتی نمی‌تواند کاندیدای نمایندگی مجلس باشد، در حالی که در کشور‌های دیگر، گاهی حزب کارگران حاکم می‌شوند و تمام مقامات آن کشور از حزب کارگر بوده و این کارگران هستند که کشور را اداره و در آن ارزش افزوده ایجاد می‌کنند، ولی متأسفانه با این وضعیت، دیگر هیچ نقشی در حاکمیت نخواهند داشت.
بیشتر بخوانید
وی گفت: من به شورای نگهبان توصیه اکید می‌کنم و از مجلس می‌خواهم، در این مورد به دو شکل اقدام کنند. باید شرایطی ایجاد شود که از هر استان حداقل چند کارگر بتواند وارد مجلس شود. کارگران انقلاب را به وجود آورده و این‌ها بودند که با اعتصاب خود در صنعت نفت، باعث این انقلاب شدند. اگر کارگران سیاسی نباشند، چگونه می‌توانند وقایع بزرگ را بیافرینند؟!
این نماینده مجلس یادآور شد: نباید به کارگران به عنوان بی سواد و ناتوان نگاه کرد. جامعه کارگری ما کشور را اداره می‌کند که به سطح سواد هم زیاد مربوط نمی‌شود. این مدرک کاغذی ـ که خیلی از آقایان آن را خریداری کرده اند ـ اینقدر با ارزش شده، حال آنکه کارگران ما که فرصت درس خواندن ندارند، نمی‌توانند وارد مجلس شوند. ما با این کار خود، مردم را از حضور در تصمیم سازی ها محروم می‌کنیم؛ بنابراین، بهتر است در آستانه هفته کارگر، این نقیصه بزرگ را حل کرده و قانون را نیز به نوعی عوض کنیم و حضور در تشکل‌های کارگری را ملاک برای حضور در مجلس قرار دهیم.
وی در ادامه افزود: ما کارخانه‌هایی داریم که دو تا سه هزار کارگر دارند و نماینده کارگرانشان از حقوق آن‌ها در جلسات دفاع می‌کند. آنان می‌توانند بسیار خوب کار‌ها را سیاست گذاری کرده و جامعه خود را مدیریت کنند؛ بنابراین، ما نباید این‌ها را از تصمیم سازی‌های کلان محروم کنیم.
این نماینده مجلس همچنین خاطرنشان کرد: با استانی شدن انتخابات مجلس، یک کارگر هرگز فرصت نمی کند در احزاب سیاسی حضور داشته باشد؛ پس باید همین تشکل‌های کارگری را به عنوان سابقه حساب کنیم. کشور نمی‌تواند تنها به وسیله احزاب اداره شود.
این عضو فراکسیون کارگری مجلس در ادامه گفت: در کشور‌های در حال توسعه، اعضای احزاب را معمولا باقی‌مانده‌های خوانین و قدرتمندان تشکیل می‌دهند. از طرف دیگر ما حزب فراگیر نداریم و احزاب همه کوچک هستند در حالی که تشکل‌های کارگری ما اعضایی بسیار بیشتر از خیلی از احزاب دارند.
تشکل‌های کارگری ما بسیار پرشمارند، انجمن‌های اسلامی کارگری، شورا‌های اسلامی کار، تشکل‌های واقعی و مردمی هستند و باید به این‌ها بها داد تا قوانین را اصلاح کنیم.
وی در پاسخ به این که چقدر امیدوارند تا قوانین اصلاح شود، گفت: امیدی نیست، چون اگر می‌خواست اصلاح شود، این قوانین وضع نمی‌شد. تلاش ما در فراکسیون هم نتیجه نداد و فریاد ما به جایی نرسید.