این مناره در دوره صفویان جزئی از ساختمان مسجد علی شده بود برخی از محققین این مناره رفیع و زیبا را متعلق به هارون ولایت می‌دانند، در حال حاضر این مناره جزء مسجد علی است. اما آنچه محقق است اینکه این مناره در زمان سلجوقیان ساخته شده است. این مناره با ارتفاع حدود ۴۰ متر متشکل از سه بخش است.

این سازه از نظر هماهنگی در ابعاد و اندازه‌ها و نیز از لحاظ آراستگی نمای سردر یکی از شاهکار‌های معماری مناره‌ها به‌شمار می‌آید.

تاریخ ساخت مناره علی به سال‌های ۵۱۵ تا ۵۲۵ هجری قمری باز می‌گردد و مصالح بکار رفته در این مناره آجر و ملات گچ و تزیینات منار آجرچینی می‌باشد.

ابتدا این مناره نزدیک مسجد سلطان سنجر بود که به همین نام نیز خوانده می‌شد و در حال حاضر که مسجد علی را به جای آن مسجد ساخته‌اند، منار مسجد علی خوانده می‌شود.

ارتفاع مناره علی به بیش از ۵۰ متر و قطر آن در سطح زمین ۶ متر می‌رسید که امروزه با فروریختن طبقه سوم آن به ۴۷٫۸۵ متر رسیده است.

در ارتفاع ۴۰٫۳۵ متری، قرنیزی به صورت تاج و پس از آن بخش کوچک‌تر مناره قرار گرفته‌است. همچنین در انتهای آن نیز قرنیز دیگری وجود دارد.

در داخل مناره نیز، ستون مرکزی قرار دارد که ۱۶۴ پله حول محور آن شکل گرفته‌است، مدخل این مناره در درون مسجد و خود مناره در کنار گنبد مسجد علی قرار گرفته‌است.

منار علی دارای ۵ کتیبه است که ۳ کتیبه اول از پایین به بالا به خط کوفی با کاشی فیروزه‌ای بر زمینه آجری با کلمات و عبارات مذهبی تزیین شده‌است.

کتیبه چهارم این مناره به خط بنّایی گچی بر زمینه شطرنجی در مربع‌های بزرگ با شعار مذهبی و زیبایی آراسته شده‌است.

بر کتیبه پنجم مناره علی به خط بنّایی آجری برجسته بر زمینه گچی که هم سطح با بام مسجد علی می‌با شد، آیه‌ای از سوره آل عمران آمده‌است.