حجت الاسلام والمسلمین علی ذوعلم در همایشی که با عنوان نظریه علم اسلامی و کاربست آن در نظام آموزش و پرورش که در مرکز همایش‌های غدیر شهر قم برگزار شد، گفت: اسلامی نبودن برخی کتب درسی دانش آموزان تعارض مخفی و عمیقی را در ذهن دانش‌آموز ایجاد می‌کند. بدین صورت که دانش آموز می‌پندارد علم و دین دو مقوله‎ی کاملاً منفک از یکدیگر هستند. اگر به ‎وسیله تلاش‌های علمی تکلیف این شبهه روشن نشود، به معنای عملی نشدن به‎کارگیری علم اسلامی در نظام آموزش است.

وی ادامه داد: در همه زمینه‌های علمی نظریات متفاوت وجود دارد اما آنچه که مهم است اولویتی و اعتباری است که به این نظریات داده می‌شود. مهم این است که در دانشگاه، حوزه و مدارس ما به کدام نظر اعتبار داده می‌شود. یکی از تعریف‌هایی که برای دانش برنامه‌ریزی درسی ارائه شده همین نکته است که متولی کدام بخش از دانش و چه دانشی را برای آموختن برمی‎گزیند و ما باید با دیدگاه اسلام اولویت خود را انتخاب کنیم.

ذو علم افزود: موضعی مبتنی بر دیدگاه آیت الله جوادی آملی اتخاذ شده است به این مضمون که علم به مثابه تفسیر فعل خداوند، علم دینی است. این به معنای کنار گذاشتن کامل علم تجربی نیست، اگر یک دانشمند ملحد کشفی از جهان خلقت کرده باشد که ما امروز بتوانیم آن را به عنوان یک آیت الهی و نمود خلقت پروردگار به دانش آموزان خود تعلیم دهیم، این خود نوعی علم دینی است.

رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی وزارت آموزش و پرورش کشور ادامه داد: در برخی مدارس کشور، تحت عنوان مدرسه‎ اسلامی فرآیندها و روش‌های کاملاً غیر اسلامی به کارگرفته می‌شود، در حالی که تلقی دانش آموز و اولیای وی اسلامی بودن این روش‎هاست و این مسئله پیامدهای بسیار نامناسبی را به دنبال دارد. اگر قبول داریم که دستگاه رسمی آموزش و پرورش مبنا و نقطه آغاز شکل‌گیری نگرش‌ها و برداشت‌ها در ذهن دانش آموز است، باید سرمایه گذاری علمی عظیم‌تری در این زمینه داشته باشیم.

ذو علم افزود: برخی به کاربست علم اسلامی خرده می‌گیرند و می‌گویند که دانش، دانش است و نیازی به اسلامی کردن ندارد اما می‌گوئیم که بر اساس همان دانش اینکه ترجیحات برای انتخاب متون درسی چیست، خود یک اصل اساسی است. برای مثال معمولاً تحقیقات و کشفیات علمی بدون اشاره به مبادی هستی شناسانه و خداگرایانه ارائه می‌شوند اما متأسفانه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش درمورد بسیاری از گزاره‌های مورد نیاز ما در حوزه‎ تدوین متون درسی سکوت کرده است و در کفایت آن برای نیل به آموزش و پرورش اسلامی محل تردید است.

وی ادامه داد: در مقطع فعلی باید به بازطراحی نظام برنامه ریزی درسی کشور بپردازیم، این بازطراحی به‎گونه‎ای است که هیچکدام از کلیشه‌هایی که تا امروز فرض مسلم تلقی می‌شده را قطعی ندانسته و سوالات خود را ذیل مبانی نظری تحول برنامه درسی ملی مطرح می‌کند. در راستای این باز طراحی ممکن است عناوین جدیدی که مورد نیاز دانش آموزان در روزگار فعلی است به مباحث درسی افزوده شود، برخی عناوین حذف یا با یکدیگر تلفیق شوند.

ذوعلم افزود: هدف صرفاً تربیت یک متخصص نیست بلکه این است که دانش آموزان به عنوان یک عضو متدین، اندیشه‌ورز، خلاق، آگاه و فعال در جامعه بتوانند جامعه اسلامی مطلوب را به‎ وجود بیاورند.

وی در پایان اظهارکرد: وقتی در مقاطع درسی ما در مدارس، کار و خلاقیت آنطور که باید مطرح نیست و در این زمینه تربیت عملی انجام نمی‌شود، شاهد صف کشیدن انبوه دانش آموزان برای شرکت در کنکور هستیم، در صورتی که کنکور در واقع یکی از موانع مهم ایجاد تحول در سطح مدارس کشور است.