پلدختر و معمولان رنگ خاک و گل به خود گرفته اند. همه جا اثری از سیلی است که برای مردم ویرانی کمتر از زلزله نداشته است.

این درد مزمن که به جان شهر افتاده اما باید کم کم درمان پذیر شود. کم کم باید گرما جایگزین سرمای سخت جامانده در گل و لای شود و کم کم شهر رنگ تازه به خود بگیرد.

برای این رنگ تازه اما هرکس تلاشی می‌کند. فرقی نمی‌کند طلبه‌ باشند یا دانشجو، معلم باشند یا سپاهی. 

یک نفر پشت تراکتور نشسته و یک نفر فرمان می‌دهد، یک نفر با بیل و جارو در جوی رفته و یک نفر دیگر در خانه‌ها کارش پاک کردن خرابکاری‌هایی‌‌ست که سیل ناخواسته ایجاد کرده است.

معلمی می‌گوید جامعه شناس است و اکنون کمک به مردم لرستان از تدریس برایش واجب‌تر است.

جمعی از طلاب می‌گویند چه فرصتی بالاتر از این برای جمع کردن صواب.

زنی که پرستار است می‌گوید در این کار دا‌وطلبانه فهمیده که چه قدر توانایی دارد.

مردم اینجا باوجود درد سیل اما میزبان این نیروهای جهادیند؛ افرادی که داوطلبانه به یاری مردم آمدند، افرادی که میگویند سیل آن‌ها را به مردمی نزدیک کرده که کمتر از آن‌ می‌دانستند. 

روایت ویدیویی خبر فوری را از این جهادگران ببینید.